إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907
در ??مان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در ??یان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن ب
ه ع??وان یک
مج??د و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که ب
ه ع??وان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارس
ی ش??اخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در ??ورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که ش?
?مل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات
در ??جلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن ب
ه ع??وان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین ب
ه ع??وان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها ب
ه ع??وان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه ب
ه ع??وان یک قیام در جهان ادب فارس
ی ش??اخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
